هفتماهگي حضرت عيسي (سلام الله علي نبيّنا و آله و عليه)
مرحوم حجّةالحق، حضرت استاد اسدالله داستاني بنيسي ـ رضوان الله تعالي عليه. ـ در کتاب «هميان بِنيسي يا تاريخ گوياي گذشته» نوشتهاند:
شيخ صدوق ـ رضوان الله تعالي عليه. ـ نقل کرده است که حضرت امام محمّد باقر ـ سلام الله تعالي عليه. ـ فرمودهاند: «روزي كه عيسي از مادرش، مريم، متولّد شد، همانند كودک دوماهه بود.
هنگامي که هفت ماه از ولادتش گذشت، مريم او را پيش معلّمي برد و گفت: "به فرزندم دانش بياموز!"
معلّم گفت: "بگو: بسم الله الرّحمان الرحيم." عيسي گفت: "بسم الله الرّحمان الرحيم!"
معلّم گفت: "بگو: اَبجَد." عيسي گفت: "ابجد!"
معلّم گفت: "بگو: هَوَّز." عيسي گفت: "ابتدا معناي ابجد را ياد بده؛ سپس هوّز را بگويم!" معلّم گفت: "هنوز مكتبنديده و درسنخوانده، معناي ابجد را از من ميپرسي؟!" و خواست که او را با عصا بزند!
عيسي گفت: "اجازه بده که من بگويم! الف يعني: آلاء (= نعمتهاي) خدا. باء يعني: بَهجت (= شادي) او. جيم: جمال اقدس = زيبايي مقدّستر) او. دال: دين. [امّا] هوّز: هاء: هَوْل (= ترس) جهنّم. واو: واي بر اهل آن. زاء: آواز آتش." و تا آخِر 28 حرف را معني كرد!
معلّم وقتي اين مطالب را از او شنيد، به مريم رو کرد و گفت: "اين کودک را ببَر؛ كه همهي آفريدگان زمانه، نيازمند دانشهاي او هستند و او به آموختن نياز ندارد."»
مشاهدهي داستانهاي ديگر اين کتاب، از راه لينک زير در وبگاه بِنيسيها: http://benisiha.ir/2019/05/153/ .
کانال بِنيسيها (عالم عارف: حضرت استاد بنيسي؛ و فرزندشان: حاجآقا بنيسي) در پيامرسانهاي ايتا، اينستاگرام، روبيکا و سروش: @benisiha_ir.
درباره این سایت