(به گزينش حاجآقا اسماعيل داستاني بِنيسي)
امامزاده عليّ بن جعفر (عليهما السّلام)، بخش 2
4. کسي از ايشان پرسيد: «شما با اين سنّ زياد و با اين مقام[هاي علمي، معنوي و اجتماعي] و در حالي که فرزند امام صادق ـ عليه السّلام. ـ هستيد، دربارهي اين نوجوان [= حضرت امام جواد ـ سلام الله تعالي عليه. ـ ] چنين مي گويي [که ايشان امام است]؟»
او پاسخ داد: «تو را چيزي جز شيطان نميبينم! چه کنم اگر خدا او را شايسته[ي امامت] ديده؛ امّا اين ريش سفيد را براي آن، اهل ندانسته است؟» (ص 180).
5. همچنين نقل شده است که او برخاست و کفشهاي حضرت امام جواد ـ سلام الله تعالي عليه. ـ را جفت کرد تا ايشان بپوشند (ص 179).
6. فرموده است: «همگام با برادرم، در حالي که ايشان خانوادهاش را همراه داشت، چهار بار، پياده به عمره مشرّف شدم. يک بار 26 روز، بار ديگر 25 روز، ديگربار 24 روز و بار آخِر 21 روز طول کشيد.» (ص 166).
7. مسائل بسياري را از برادرش، حضرت امام کاظم ـ سلام الله تعالي عليه. ـ ، روايت کرده است (ص 166).
8. شيخ مفيد ـ رضوان الله تعالي عليه. ـ نوشته است: «عليّ بن جعفر و برادرش، اسحاق، دو شخصيتي هستند که هيچ کس در فضيلت و تقواي آنان اختلاف نکرده است.» (ص 184).
برخي گفتهاند که قبر شريف ايشان در گار شهداي شهر قم است؛ اگرچه نظر بعضي ديگر اين است که امامزادهي مدفون در آنجا، از نوادگان ايشان است و قبر شريف خود ايشان، در منطقهي عَريض شهر مدينهي منوّره ميباشد.
کانال بِنيسيها (عالم عارف: حضرت استاد بنيسي؛ و فرزندشان: حاجآقا بنيسي) در پيامرسانهاي ايتا، اينستاگرام، روبيکا و سروش: @benisiha_ir.
درباره این سایت